Heb je het al gemerkt, bijna als gedirigeerd komt in mei opvallend veel witte bloei tevoorschijn, zij het enige weken later dan normaal door het kwakkelvoorjaar. De meidoorn, de mispel, en de spirea’s zijn nu zeer opvallende leden van de rozenfamilie. Ook de vuurdoorn en de sorbussen (lijsterbes en meelbes) zijn in vol ornaat. Het mexicaanse oranjeboompje showt zijn geurende stervormige bloemen : Choisya ternata heeft een zoet geparfumeerde bloem heeft, zoals alle citrusvruchten trouwens.

Het geel van pasen heeft inderdaad plaats gemaakt voor het frissere wit. En dat is niet zomaar : veel witte bloemen worden door de wind bestoven :  het insecten lokkende geel is hier dus niet nodig en een witte bloemkleur garandeert dan ook een periode van langere bloei.

De Choysia ternata ‘Brica’ tovert het zonnig geel in de tuin met zijn gouden bladeren als achtergrond voor zijn heerlijk ruikende witte bloesem.

Toch is hier en daar ook een blauwe opvallende toon aanwezig in de modernere tuin : daar staat de amerikaanse sering of Ceanothus voor garant. Een prachtverschijning is tevens de chileense aardappelstruik of Solanum crispum ‘Glasnevin’. Deze halfwintergroene leiheester weet werkelijk van geen stoppen met bloeien. En om nog meer tuinplezier te beleven in deze somber gestarte meimaand kan nu de ijsheiligen voorbij zijn men eindelijk de bloemetjes buiten zetten, letterlijk en figuurlijk !

Peter